1980 sonrası , Türkiyede gelir dağılımı bozuldu.. Yoksulluk arttı.. IMF ve IMF’nin yarattığı 2001 krizi de yoksulluğun tuzu- biberi oldu.. AKP iktidarı da, seçim öncesi söylemlerinin aksine şimdiye kadar gelmiş – geçmiş en büyük IMF’ci oldu..
TÜİK’e göre 1 milyon insan açlık sınırnın , 18 milyon insanda yoksulluk sınırnın altında yaşıyor.
Uluslar arası karşılaştırmalar , Türkiye de 2000 yılından beri yoksulluğun diğer ülkelere göre daha hızlı arttığını gösteriyor..
Aslında, kapkaçın , hırsızlığın ve terörün tırmanması da zaten yoksulluğun arttığını göstermektedir.
Yoksulluğun artmasının temel nedenleri şöyledir:
1) Siyasi iktidarın anlayışı ve tercihi :
AKP iktidarının gelir dağılımı ve yoksulluğun önlenmesi gibi bir anlayışı yok. Bu konuda bir plan ve programı mevcut değil..
Varoşlarda kömür ve gıda dağıtarak , yoksulluğu da istismar ediyor..
2) Uygulanan IMF bazlı İktisat politikaları , yoksulluğu artırıyor..
· IMF ile yapılan stand-by’lar ve bu parelelde Talep kısıcı politikalar , çiftçiye verilen desteklerin ve faiz sübvansiyonlarının kaldırılmasını öngörmektedir. Reel ücretlerin düşürülmesini hedef almıştır.
· Faiz dışı bütçe fazlası için , kamu altyapı yatırımları kısıldı..Eğitim ve sağlık harcamaları daraldı. Kamu harcamaları kısıldı.. Kamu harcamaları bedava sunulduğu için , herkes yararlanır.. Ve gelir dağılımını düzeltmede etkili olur. Kamu harcamaları kısıldığından fakirlik tırmandı.
· Vergilemede adalet giderek bozuluyor.. Örneğin ÖTV ve KDV gibi zengin ve fakirin aynı oranda ödediği dolaylı vergilerin toplam vergi gelirleri içindeki payı , AKP iktidarında yüzde 67’den yüzde 72’ye çıktı.
3. Ekonomik maliyetler sosyalize edildi..
· Batık bankaların kısa vadeli dış borçları hemen ödendi..Ancak bunların zararı olan 50 milyar dolar maliyetin bir kısmını vergilerle halk ödedi.. Bir kısmını da ödemeye devam ediyor.
· 2000 yılından beri meydana gelen cari açığın maliyeti de dış borç yoluyla topluma yayıldı.
4.Kayıt dışı ekonomi ve vergi dışı faaliyetler önlenemiyor.
5. Yüksek faiz ve rant ekonomisi ile sğekülatif piyasa , gelirlerin belirli ellerde toplanmasına neden oluyor.
7. Piyasada tekelleşme var.. Rekabet şartları çalışmıyor.
8. Düşük kur politikası , ithalat malı kullananlara gelir transferi demektir.. Bu yolla ortaya çıkan açıkları dış borç olarak halk ödemektedir.
9. Fırsatçı sermaye hazır yatırımları alıyor ve dışarıya getirdiğinden fazla kar transferi yapıyor.