Bir sendikanın, “toplu iş sözleşmesi” yapmaya yetkili olması için, faaliyette bulunduğu sektördeki işçilerin enaz yüzde onunu, ayrıca bir işyerinde işçilerin enaz yüzde 50’sini üye yapmaları gerekiyor.
Ancak, yasaya göre tarım, ormancılık ve bankacılık sektöründe yüzde 10 barajı aranmıyor.
Sendikalar ve İLO (Uluslararası Çalışma Örgütü) yüzde 10 barajının kaldırılmasını istiyor… Bu baraj 1983 yılında getirilmişti… Gerekçesi ise çok fazla sayıda sendika olmasıydı.
Türkiye’de Akdeniz ülkelerinde olduğu gibi, sendikacılık parçalanmış durumdadır. Türk-iş, Disk ve Hak-iş olarak üç konfederasyon şeklinde organize olmuştur.
Fransa, İspanya ve İtalya’da da aynı şekilde birden fazla konfederasyon mevcuttur…
Sendika sayısının çok olması ve birden fazla konfederasyon olması, güçlü sendikacılığı engelliyor… Güçlü sendikacılığın olduğu ülkelerde örneğin, Almanya’da DGB, İngiltere’de TUC ve ABD’de ise birleşik AFL-CIO gibi tek konfederasyon mevcuttur.
Pazartesi günleri saat 21:10’da SYK-Türk’teki “Duayen” programında işsizliği tartışıyorduk… Erdoğan Alkin “Halk ve sendikalar halinden memnun ki, işsizliğe karşı tepki vermiyorlar…” dedi.
Gerçekten de Avrupa’da ve diğer ülkelerde sendikalar işsizliğe karşı daha yoğun mücadele veriyor… Araştırma yapıp, kamuoyuna açıklıyor çözüm ve politika öneriyorlar… AB komisyonuna ve İLO’ya şikayet ediyorlar…
Türk-iş’te işsizliği İLO’ya şikayet ediyor… Ve bu yolda İLO’da kararlar alıyor… İnceleme yaptırıyor… Ancak bundan kamuoyunun haberi olmuyor…
Türkiye’de işsizlik oranı uygulanan makro ekonomik politikalar, programlar sonucu artıyor. Örneğin, Türkiye’de istihdam üzerindeki yükler ağırdır… Güvensizlik nedeniyle yerli ve yabancı yeni yatırım yapılmıyor… IMF kamuda istihdam fazlasının giderilmesini istiyor… Vb.
Sendikaların bu politikalara karşı tepki göstermesi ve alternatif çözümler önermesi gerekir… Bunu da yapmıyorlar… Hatta bırakın işsizliği ekonomik kriz ve arkasından istikrar programı tamamıyla çalışanın sırtında patladı ve fakat ses çıkmıyor… Son 3 yıldır reel ücretler geriliyor…
Yani Sendikalar ücret işine dahi çözüm getiremiyor…
Çözüm için sendikaların önce kendi siyasi yerlerini iyi tesbit etmeleri gerekir… Reel ücretlerin gerilemesini, istihdamın daralmasını ve bu yolla toplum talebini kontrol eden iktidarlara karşı siyasi tepki koymaları gerekiyor.