1984 yılında Günaydın gazetesinin trajı bir milyona çıkmıştı. Başında Rahmi Turan vardı. Bu güne kadar bu trajı hiçbir gazete geçemedi.
Ayrıca Günaydın gurubunda 30’dan fazla yayın vardı… Ve tüm basının yüzde 41’i bu gurupta idi.
Bu gün büyük gazetelerde örneğin, TÜİK ‘in açılışını hiç görmedim… Herkes TÜİK’ in Türkiye İstatistik Kurumu olduğunu bilmek zorunda değil. Veya örneğin TÜBİTAK ( Türkiye Bilimsel ve Teknik Araştırma Kurumu ) ‘nun açılışını da hiç görmedim. Günaydının özelliği herkesin anlayacağı şekilde haber ve yorum yapmak idi. Bu ekolü Haldun Simavi kurmuştu… Ve Haldun Simavi’ nin basından başka bir işi yoktu.
Günaydın gazetesi 1988 yılında satıldı. Sonra Rahmi Turan birçok gazetede genel yayın yönetmeni oldu. Ben de, Rahmi Turan hangi gazeteyi çıkardıysa, o gazetede köşe yazdım.
En son Doğan gurubu içinde çıkan , ‘’Gözcü ‘’ gazetesinde köşe yazıyordum. Gözcü gazetesi 150 bin satıyordu… Ancak Tüm esnaf gözcü okurdu. Berberlerde, dükkanlarda gözcü okunurdu. Bu nedenle trajına göre en fazla okuyucusu olan gazete idi.
Gözcü gazetesi, 1996 Mayısında yayına başladı. 11 yıllık yayın hayatından sonra 2007 yılı Nisan ayında kapatıldı. Kapatıldığında da trajı 150 bin idi.
Kapatılmasının tek nedeni, hükümetin ve finans çevrelerin baskısı oldu. Zira gazete yalnızca Dünyada ve Türkiye’ deki gerçekleri yazardı.
Gözcü de 2007 yılında yazdığım bir yazıyı aynen alıyorum…
‘’20 yıl önce , Küreselleşmeye, ‘’dünyayı ve insanlığı kurtaracak formül‘’ olarak bakılıyordu.. O kadar çok propagandası yapıldı ki, herkes küreselleşmeyi tartışmasız kabul etti.
Küreselleşmenin jandarmalık görevi ise IMF’ye verildi.. Zaten 1944 yılında kurulan IMF ‘nin işi , dünya kur istikrarını ve dolayısıyla ekonomik istikrarı sağlamaktır.. IMF’nin İkizi olarak kabul edilen Dünya bankasının işi de, önceleri yalnızca imar iken sonradan gelişmekte olan ülkelerin kalkınmasına yardım görevi de verildi.
Küreselleşme kısa vadeli sermayenin doymak bilmeyen iştahı nedeniyle , dünyaya allanıp- pullanıp anlatıldı.. Gerçekten dünyada sermaye hareketleri hızlandı.. 1997 güney doğu Asya ve 1998 Rusya, 2001 Türkiye ve Arjantin krizleri, kısa vadeli sermayenin bu aşırı hızından ileri geldi.
IMF ‘ buna da çözüm buldu.. Dalgalı kur sistemi.. Dalgalı kur sistemi sonucu bizim gibi bazı gelişmekte olan ülkeler cari açık verdi.. Çin gibi bazı ülkeler cari fazla verdi.
Küreselleşme de rekabetin sağlanması için , fiyatları suni anlamda düşürecek veya artıracak koşullarında ortadan kaldırılması gerekir..
Bir ülkede milli para değerli olursa, o ülke rekabet gücünü kaybeder.. Tersine kur değerli olursa, o ülkenin rekabet gücü artar. Türkiye de YTL 2002 yılına göre bugün yüzde 40 dolayında değerlidir.
Kur yoluyla fiyat rekabetinin bozulmasını ancak , bütün dünya için geçerli olacak tek para birimi uygulaması engeller.. O zaman , maliyetler, verimlilik ve kalite ön plana çıkar.. Dünya da tek para sistemi olmayacağına göre, küreselleşmenin rekabeti artırma, insan refahını artırma gibi temel felsefesi de duvara çarpmış oluyor.
Dalgalı kur bizde YTL’ nin aşırı değer kazanmasını veya döviz kurlarının baskı altında tutulmasını önleyemedi.. Çünkü, Reel faizlerin yüksek olması, dolarizasyonun olması ve piyasaların gelişmemiş olmasından ötürü sistem çalışmadı.
Kürselleşme faktör dengesini , sürekli olarak sermaye lehine bozdu.. Küreselleşme yalnızca sermayenin serbest dolaşımı olarak kaldı.. Emeğin dolaşımına izin verilmedi.
Dünyada terörün tırmanması , tek taraflı kürselleşmenin getirdiği adaletsiz düzenin sonucudur.. Zira küreselleşme , zengin- fakir farkını açtı.. Hatta aynı ülkede farklı bölgeler arasındaki gelir farkını artırdı.
Dünya Bankasının veya Birleşmiş Milletler Kalkınma Fonu gibi organizasyonlarının, fakir ülkelere yapacağı destekler veya geri kalmış yörelere vereceği imkanlar küreselleşmenin getirdiği fakirleşme sorununu çözmeye yetmez.‘’