Önceki gün açıklanan işsizlik oranları, aynı zamanda ekonomik sorunların barometrik göstergesidir. Zira ekonomide her sorun sonunda işsizliğe yansıyor.
Bu sene Ocak ayında açıklanan işsizlik oranı yüzde 13 iken, Şubat ayında yüzde 12.6 oldu. Bir ay öncesine göre düşme var ve fakat biz işsizlik azaldı diyemeyiz… Çünkü her ayı geçmiş yıla göre kendi içinde değerlendirmek gerekir. Aylar itibariyle geçici etkiler ortaya çıkabiliyor ve oranlar farklı olabiliyor.
1)İşsizlik oranında artış, 2012 yılından itibaren, ekonomide düşük büyüme ve uzun süreli durgunluk ile başladı. 2012 Şubat ayında 10.4 olan işsizlik oranı 2017 Şubatında 12.6 oldu.
Bu şubat ayında işsiz sayısı 3 milyon 900 bin olarak açıklandı. İş aramayıp, çalışmaya hazır olanların sayısı da 2 milyon 489 bin olarak açıklandı. Fiilen işsiz sayısı 6 milyon 389 bin oldu.
İş aramayıp çalışmaya hazır olan işsizleri, önce işgücüne ilave eder, sonra fiili işsiz sayısına oranlarsak, filli işsizlik oranı yüzde 19.2 olmaktadır. Oysaki fiili işsizlik oranı 2012 yılı şubat ayında yüzde 17.6 idi.
Biz eğer bir istihdam politikası tespit edeceksek ve işsizliği çözmeye niyetimiz varsa, bilmemiz gerekir ki, işsiz sayımız 6 milyon 389 bindir. İşsizlik oranı da yüzde 19.2 ‘dir. Bir işsize sen 4 hafta iş aramadın seni işsiz saymıyoruz dersek, açıklanan işsizlik oranını olduğundan, fiilen işsiz olanlardan daha düşük göstermiş oluruz ve fakat işsizlik sorunu nu çözemeyiz.
2)Daha da riskli olan genç nüfusta işsizlik, yine daha hızlı artıyor.
2012 yılı Şubat ayında yüzde 18.3 iken 2017 Şubat ayında 23.3’e yükseldi.
3)Tarım sektörü işsizliği absorbe ettiği için, tarım dışı işsizlik oranı daha sağlıklı bir göstergedir. Açıklanan tarım dışı işsizlik oranı 2012 yılında yüzde 12.7 iken bu sene 14.9’a yükseldi. (Aşağıdaki tablo )
4) Geçen sene 2016 Şubat ayında kamu istihdam toplamı 3 milyon 604 bin 405 iken bu Şubatta 46 bin 381 kişi azalarak 3 milyon 5558 bin 405 kişiye geriledi.
Öte yandan Hükümet politikaları da fiilen işsiz sayısını artırıyor. Bütçeden çeşitli nedenler gösterip, ancak aslında oy popülizmine dönük yardımlar yapılıyor. Bu yardımları alanlar, çalışmaya ihtiyaç duymuyor. Bütçeden yapılan bu yardımlar iş yaratma ve iş verme şeklinde olsaydı, hem büyüme olumlu etkilenirdi hem de işsiz sayısı azalırdı.
Yine her zaman söylediğim gibi, Suriyelilerin ucuz ve kayıt dışı işçi olarak çalıştırılması, işsizliğin artmasına neden oluyor.
Sonuç olarak, işsizlik kader değil… Siyasi iktidarların niyetine ve becerisine bağlı olarak çözülebilir.