Siyaset tarihine bakarsak, Siyasi konjonktürü, ekonomik ihtiyaçların belirlediğini görebiliriz…
Özellikle Avrupa’da sağ partiler veya sol partiler birkaç dönem iktidarda kalıyor… Sonra yer değiştiriyorlar. Bu gerçeği bu sene İspanya’dan önce, Almanya ve Yunanistan’da da gördük.
Avrupa’daki sağ ve sol partilerin hepsi çözümü piyasa ekonomisi içinde arıyorlar… Yani ortak yanları liberal olmaları… Ancak uyguladıkları makro politikalar ve sosyal sorunlara yaklaşımları farklı oluyor.
Sağ partilerin iktisat politikalarına temel yaklaşımı istikrar ve büyüme öncelikli politikalardır. Ancak bu partiler istihdamı işsizlik sorununu ve gelir dağılımı sorununu ikinci derecede görmektedirler.
Sağ partiler birkaç dönem iktidarda kaldığında, toplumda gelir dağılımın da adalet, işsizliğe çözüm, eğitim ve sağlık harcamalarının artırılması gibi sorunlar ağırlık kazanıyor… Ve sosyal demokrat partiler iktidara geliyor…
Türkiye’de çok uzun süredir sol partiler tek başına iktidar olmadı… Bu nedenle, gelir dağılımı aşırı bozuldu… Devlet fakirden vergi alıp, zengine reel faiz pompalayan bir emme – basma tulumbaya döndü… İşsiz sayısı 9 milyona çıktı…
Türkiye’de işsizlik ve gelir dağılımı sorununa temel çözüm, uygulanmakta olan makro politikaları değiştirmektir. Bunun içinde, sosyal demokrat bir iktidar gerekiyor. Mevcut iktidarın ekonomik anlayışı, aç insanlara iş bulmak değil, bazılarına erzak dağıtarak, bire-bir oy toplama stratejisi üstüne kurulmuştur…
Sosyal demokrat bir hükümetin de teorik kalıplardan kurtulup Türkiye gerçeklerine uyan bir “sosyal devlet” anlayışı benimsemesi gerekmektedir.
Şimdiye kadar sosyal demokrat bir hükümetin tek başına iktidar olmasını engelleyen iki neden var…
1) Sol ve sosyal demokrat partiler, halka yakın değiller… Halkın sorunlarına yakın kalamıyorlar… Zira tüm sol partiler, iç kavgalardan zaman bulup, bu sorunlara eğilemiyorlar.
2) Türkiye‘de siyasette demokrasi olmadı… Sol partilerde aynı kurala uydu. Örneğin DSP örneğinde Ecevit ve karısı, DSP’de hep tek seçici oldular.
Sosyal demokrat anlayışın devlete bakış açısı da değişmelidir… Muhafazakar Sosyal devlet anlayışından kurtulması gereklidir.
Zira, 1950-2004 son elli dört yıldır, devletin yanlış yapılanması, asıl fonksiyonlarını bırakıp, otel, lokanta, imalat gibi işlerle uğraşması, hem yolsuzluğun artmasına neden olmuştur… Hem de bütçe açıklarını ve devletin aşırı borçlanması sonucunu doğurmuştur. Bugün devlet borç ödemekten, “eğitim sağlık ve altyapı” gibi doğrudan doğruya insana yatırım yapamaz duruma düşmüştür.
Yarı kamusal hizmetler olan eğitim ve sağlık hizmetlerinin piyasa tarafından yapılması buna karşılık imalat ve hizmetler gibi özel malların devlet tarafından yapılması, sosyal devlet anlayışına uymaz.
Özetle, önce sosyal demokrat partilerin kendilerini yenilemesi, tabana dayanan ve halka daha yakın partiler haline dönüşmesi, arkasından iktidara gelmeleri halinde, bugünkü işsizlik ve fakirlik gibi temel insani sorunlar çözülebilir.