Türkiye batık bankalardan çok çekti… Şöyle veya böyle 50 milyar dolar civarında olan batık bankaların borcu ve zararlarını, hazine ödedi. Bir kısmını da borçlandı… Bunların bir kısmı halkın sırtından çıktı… Borçları da halk vergileriyle ödeyecek…
Mesele burada bitmiyor… İşin daha acı tarafı, batırılan bankaların fona devrinin aynı zamanda fakirden yolsuzluk yapan banka sahibine kaynak aktarmanın da bir aracı olarak kullanılmış olmasıdır.
Banka batıran bazı kişilerin yurt dışında daha büyük bankaları olduğunu herkes biliyor… Demek ki bu gibileri Türkiye‘deki banka kaynaklarını dışarıya transfer ettiler… İçeride banka batırdılar… Dışarıda da banka kurdular. Siyasi iktidarlar da bu gibi batık bankaları fona aldılar… Ve zararını halka yaydılar… Yani, zararı sosyalize ettiler. Bundan daha büyük haksızlık ve daha büyük yolsuzluk olur mu?
Daha bitmedi… İflas eden bir bankayı kurtarmak demek, Türkiye‘nin iddialı bir şekilde uyguladığı ve IMF’nin de olmazsa olmaz olarak şart koştuğu, piyasa ekonominsin de ekmeğine kan doğramaktır.
Zira iflaslar piyasa ekonomisinin sigortasıdır…
İflas eden bankanın yerine daha verimli ve daha rantabl çalışan bankalar gelecektir… Ekonomi de büyüme ve verimlilik artacaktır. Batık bankayı iflastan kurtarmak demek, istikrarı da bitkisel hayata sokmak demektir.
Bütün bu sakıncaları dikkate alan BDDK, hazırladığı yasa tasarısında, iflas eden bankaların fona alınmasını engelleyici bir metin hazırlamıştı… Gel gör ki IMF iflas eden bankaları fona alın diye diretti… Ve başarılı da oldu…
Tasarıya göre iflas eden bankalar önce fonda bir yıl kalacak… Sonra çıkarılacak… Bu ne demektir? Fon Bankaların borcunu harcını ve zararlarını ödeyecek… Özeklikle de dış borcunu ödeyecek… Çünkü halen bankaların kısa vadeli dış borçları 14 milyar dolara çıktı… IMF’nin misyonu dış alacaklıları korumak olduğundan, IMF bu hususta direndi… Yani çok açıktır ki IMF, Türkiye‘nin geleceğini kurtarmak ve ekonomik istikrara yardımcı olmak için değil, Türkiye‘den alacaklı olanların haklarını korumak için için buradadır.
IMF aynı uygulamayı 2001 krizinde de yaptı. Verdiği kredilerle önce batık bankaların dış borçlarının ödenmesi şartını getirdi.
Ve yine çok açıktır ki ve bankaların fona alınması örneğinde görüldüğü gibi, IMF’nin işine geldiğinde piyasa ekonomisi lafta kalıyor.