Dolarizasyondan Gelen

Merkez Bankası verilerine göre Türkiye’nin bir yıl içinde ödemesi gereken dış borç stoku 177,1 milyar dolardır Türkiye’nin döviz kazanma potansiyali düşüktür,dış borç ödeme kapasiteside düşüktür.. Bir yandan da azalmakla birlikte, cari açık devam ediyor. Şubat ayında yıllık cari açık 17 milyar dolar oldu.

Öte yandan şubat ayı itibariyle portföy yatırımlarında yıllık net giriş,2018’de 27,2  milyar dolar iken 2019’da 2,8 milyar dolara geriledi.  Doğrudan yatırımlarda  artış var. Doğrudan yatırımlar aynı dönemlerde 11,35 milyar dolardan 13,39 milyar dolar çıktı.

Bu tablo, Türkiye’nin Dış Borçlarında riski artırıyor. Salı günü CDS oranı 314,75 baz puan idi.

Bu olumsuz tabloya rağmen geçen hafta bir banka yurtdışından  Doları 5,25 ve  Euroyu 2,30  faizle sendikasyon kredisi olarak aldı.

Bu faiz oranları uluslararası döviz oranlarına göre yüksektir. Ancak Türkiye’nin bugünkü risklerine göre çok yüksek değildir. Sebebi dolarizasyondur.

Dolarizasyon  Merkez Bankalarının para  ve kur politikasını etkiler. Fakat aynı zamanda yabancı gözünde bir güvence olur. Kur ve faiz politikası etkisini kaybeder. Halen 181,2 milyar dolar Döviz tevdiat hesabı var. Bu hesap alacaklılar açısından bir nevi endirekt teminat oluşturuyor. Dahası yüksek kur artışlarında bu hesaplar bozulduğu için kur hareketlerini yavaşlatıyor.

Dolarizasyon olmasaydı kur artışları  daha da yüksek olabilirdi. Dış borçlarda alacaklılar için güven getiren bir diğer imkanda dış borcu olan özel sektörün aynı zamanda yurtdışında döviz varlıklarının olmasıdır.

Bütün bunlar normal değildir. Ancak bu anormal durum bugünkü istikrarsızlık sorununun kör-topal gitmesine imkan sağlamaktadır. Doğrusu   TL’ye olan güveni artırmaktır.