Bir toplumun refahı, o toplumun kalkınmışlık seviyesi ile ölçülür. Bu ölçü içinde, fert başına düşen milli gelir, ortalama yaşam seviyesi, okuma yazma oranı, gazete okuma oranı, çocuk ölüm oranı gibi kriterler girer.
Kalkınma teorileri de zaman içinde değişmiş ve çağımızda salt ekonomik ve sosyal kriterler yanında, demokrasi gibi siyasi kriterler de kalkınmanın ve refahın önemli bir unsuru olmuştur.
Dünyada insanlık tarihi demokrasi olmadan insanların refah içinde yaşamasının mümkün olmayacağı gerçeğini göstermektedir.
En çarpıcı örnekleri aynı milletlerden oluşan ve fakat iki farklı yönetim tarzını benimsemiş devletlerde ortaya çıkmıştır.
Bunlardan birisi Tayvan Çin Cumhuriyeti, diğeri de Çin’dir. Her iki devletin halkı da Çinlidir. Tayvan demokrasiyle idare edilmiştir. Çin dikta komünizm rejimi ile idare edilmiştir. Bu günde merkezi planlama sistemi hâkimdir.
Tayvan’da fert başına düşen milli gelir 37730 dolardır. Çin’de ise 8 283 dolardır. Tayvan halkı Çin halkından beş kat daha zengindir.
Çin’deki yüksek büyümeyi abartmamak gerekir. Çünkü söz gelim Çin yüzde 10 büyürse, fert başına gelir 823 dolar artar. Tayvan yüzde 5 büyürse fert başına gelir 1890 dolar artar. Kaldı ki, Çin büyümesi ucuz emeğe dayanıyor. Çin işçiye 300 dolar verip tekstil üreterek ABD’ ye satıyor. ABD işçisine 4000 dolar vererek ürettiği çeliği Çin’ e satıyor.
Tek bir devlet iken kişi başına düşen milli gelir seviyesi aynı olan Kuzey ve Güney Kore’nin bu gün fert başına gelir seviyeleri arasındaki fark 16 kat açılmıştır. Demokratik Güney Kore’nin gelişmiş ülkeler sınıfında ve fert başına gelirinin 29836 olmasına karşın, tek partili olan Kuzey Kore’ gelişmekte olan ülkeler sınıfındadır ve fert başına geliri 1900 dolardır.
Kuzey Kore’de de başkanlık sistemi vardır. Adına devlet başkanı deniliyor. Sistemin adı da Kore Demokratik Halk Cumhuriyetidir. Ancak fiilen dikta rejimi vardır.
Güney Kore’de de başkanlık sistemi hâkimdir. 1972 Anayasasıyla yürütme görevi, Ulusal Konferans tarafından beş yıl için seçilen Cumhurbaşkanına verilmiştir. Ülkede Cumhurbaşkanı yürütmenin başıdır ve beş yıl için halk tarafından seçilir. Yürütmeyle ilgili kararların tamamı Cumhurbaşkanının kontrolündedir. Cumhurbaşkanlığına aday olacak kişi eğer herhangi bir siyasi kimliğe sahipse (parti üyeliği veya milletvekilliği gibi) seçimlerden en az bir yıl önce bu görevinden istifa etmek zorundadır. Güney Kore özgürlük ve demokrasi sıralamasında ön sıralardadır.
|
GÜNEY KORE- KUZEY KORE REFAH GÖSTERGELERİ
|
||
|
|
Güney Kore
|
Kuzey Kore
|
|
Gayri Safi Yurtiçi Hasıla (Milyar Dolar)
|
1622,0
|
40,0
|
|
Fert Başına Milli Gelir ( Dolar)
|
29836,0
|
1900,0
|
|
Ortalama Ömür ( Yıl )
|
79,0
|
69,0
|
|
İnternet Kullanım oranı ( Yüzde )
|
81,5
|
0,1
|
|
İhracat(Milyar dolar)
|
552,6
|
4,7
|
|
Dünya Basın Özgürlüğü sıralamalarındaki yeri
|
50,0
|
178,0
|
Fredoom House dünya özgürlük raporuna göre fert başına gelirin yüksek 14.000 dolara kadar olan 50 ülke, istisnalar dışında özgür ülkelerdir. Özgür olmayan İstisna ülkeler, Birleşik Arap Emirlikleri, Bahreyn, Umman, Suudi Arabistan ve Brunei ‘dir. Bunların tamamı krallık ve emirlikle veya İslami monarşi ile yönetiliyor. Arap ülkelerinde Petrol gelirleri nedeniyle ortalama fert başına gelir yüksektir. Fakat bu gelirler halka değil, kral ve Emir ailelerine gidiyor