Cari açığın risk boyutuna ulaşmasıyla, dalgalı kur’un beklenen şekilde işlev görmediği de anlaşıldı… Aslında baştan belliydi… Ancak IMF’nin yaptıklarından ne doğru ki, kur rejimi de doğru olsun. Önemli olan bizim politikacıların basiretsizliğidir… Elbetteki IMF, önce sabit kur, arkasından olmadı dalgalı kur rejimini silah zoruyla uygulatmadı…
Aynı IMF ve ABD şimdi de Çin’in dalgalı kur’a geçmesini istiyor… Çünkü Çin parası Yuan’ın dolara bağlanmış olması, Çin’in rekabet gücünü artırıyor.
Dalgalı kur rejimi için ekonomik altyapının olması gerekir… Dalgalı kur rejimi daha çok parası konvertibl olan, uluslararası piyasalarda kabul gören sanayileşmiş ülkeler için uygundur.
Türkiye’de Ekonomik altyapı Dalgalı kur rejimi için uygun değildir…
1) İç reel faizler ile dış reel faizler arasında, çok yüksek bir farkın olmaması gerekir. Aksi halde, Dalgalı kur sıcak para girişini hızlandırır… 2001 yılında iç reel faizler, dış faizlerin 10 katına ulaşıyordu. Bugünde 3-5 katına ulaşıyor.
2) Türk Lirasının uluslar arası piyasalarda konvertible para olarak kabul görmesi gerekiyor…
3) Devletin borçlanma ihtiyacının GSMH’nın yaklaşık yüzde 5’ini aşmıyor olması gerekiyor. Aksi halde faiz oranlarını düşürmek mümkün olmaz.
4) Başlangıçta döviz arz ve talebinin dengede olması gerekiyor… Oysaki Türkiye’de risk nedeniyle Dolarizasyon yüksekti. Bu nedenle Merkez Bankası De Facto, faiz yoluyla dolaylı yoldan döviz kurlarını nominal çapa olarak kullandı .
5) Türkiye’de finansal piyasalar yeteri kadar gelişmediği için, kur riskine karşı koruma sağlayacak enstrümanlar da yoktur… Örneğin “Vadeli Döviz İşlemleri” piyasaları gelişmemiştir.
6) Ödemeler dengesi açıklarının bulunması da , dalgalı kur için bir engeldir.Zira bu açığın kapatılması için iç talep kısılacak ve tüketim seviyesi ve tüketim yapısı bozulacaktır. Üretimde bu yapıya uygun ve yeni tercihlere göre yeniden yapılacaktır. Bu ayarlama ek maliyet getirecektir.
7) Bankaların gizli döviz pozisyon açıkları vermelerine olanak sağlayan bir mevzuatın varlığı da dalgalı kur rejimini engeller. Baştan beri Türkiye’de, Dövize natık hazine kağıtları, açık pozisyonu kapatma da kullanılmaktadır.
8) Türkiye’de üretimde ki yapısal sorunlar, Türk Lirasının reel değer kazanmasıyla pahalı hale gelen ihracatın, maliyetleri düşürmek yoluyla telafi edilmesine engeldir.