Dün bu köşede , Sayıştay’ın denetim yetkisinin kısıtlanması nedeniyle , Dünya Adalet Projesi (WJP )Türkiye raporundan bir anket sonucunu vermiştim. Dünya Adalet Projesi 2018 raporunda ;Hukukun Üstünlüğü ‘’Hükümet yetkililerinin Denetimi ve Gerektiğinde Eylemlerin Kısıtlanması ‘’ kriterine göre Türkiye 113 ülke arasında , 111 sırada yer alarak sondan üçüncü oldu.
Dünya çapında yapılan ve takip edilen bu tür anketler , hepimizi rahatsız ediyor. Aynı zamanda da Muhalefete ne kadar iş düştüğünü de gösteriyor. İlk başta da görev Ana Muhalefet Partisi CHP’ ye düşüyor.
Demokrasilerde muhalefetin en büyük görevi iktidarı denetleme görevidir. Bunun yaparken kendisinin de demokrasi örneği vermesi gerekir. Otokrasilerde denetim müesseseleri zaten yoktur.
CHP demokrasi örneği vermek istiyorsa önce parti içi demokrasiye geçmelidir. Bunun ilk şartı da ön seçimdir. Bu gün ön seçimin CHP için getirecekleri, partinin bundan sonraki geleceğini de etkileyecektir.
1.CHP tabanda halkın birleşeceği aday koymak istiyor. Ancak halkın hangi adayda birleşeceğini yine halk bilir. Parti üyelerinin katılacağı ön seçim yapılmalıdır. Bu güne kadar her seçimde genel Merkez de kurulan 3-5 kişilik komisyonlarda sorun yaşanmıştır. Ön seçimde bu tür sorunlar yaşanmaz ve kimse de zan altında kalmaz.
2.Ön seçim yapılırsa , Partinin kendine olan güveni artar. Zira bu güne kadar Genel Başkan ve MYK , AKP tabanından nasıl oy alırım hesabı içinde oldular. Adaylaşmalar bu hesaba göre yapıldı. Ne var ki her seferinde bu düşünce ters tepti ve partililer sandığa gitmedi. CHP Karşıdan oy almak isterken , kendi tabanını kaybetti. Oysaki adayı halk seçerse , kimse itiraz etmez. Halkın seçtiği ve özgüveni ve altyapısı olan bir adayın CHP’ nin istediği tabanda ittifakı gerçekleştirme olasılığı daha yüksektir.
3.CHP tabanı daha eğitimli ve demokratiktir. Ön seçimle demokrasi örneği verirse ,hem kendi tabanının tutar , hem de bu yolla AKP tabanından demokrasiye inanmış olanları kazanır. Söz gelimi Muharrem İnce İstanbul Mitinginde AKP mitinglerinden daha fazla insan topladı.
4.Özellikle İstanbul da bazı milletvekilleri aday adayı olarak çalışıyorlar. Çalışanlar da genel başkanın adayı imiş gibi kendilerini lanse ediyorlar. Bunların yeteneğine ve altyapısına doğru veya yanlış demek hakkımız yoktur. Ancak sayın Kılıçdaroğlu tavizkar olmamalı. Demokrasilerde dost – ahpap ilişkileri , haksız rekabet yaratır , daha yararlı olacakların seçilmesini engeller ve partiye de ülkeye de zarar verir. Kılıçdaroğlu kimseyi aday olarak çalış demediğini açıklamalı ve kendisini kullananlara izin vermemelidir. Ön seçim bu gibi istismarların da önünü kesecektir.
Dahası Milletvekili olanların , bazı büyükşehirler hariç , aday olması doğru değildir. Milletvekili olup ta ayrıca belediye başkanlığına da aday olanlar ‘’partide başka adam yok mu ? ‘’sorusunu gündeme getirirler . Partide aynı yetenekte ve aynı beceride olan binlerce insan var. Birileri her yere aday olunca , gençlerin ve yeni yeteneklerin önü nasıl açılacak ? Dahası yıllarca her posta aday olanlar , politik hayatlarında tek bir yanlış ta yapmış olsalar , yıpranmış oluyorlar.
Sonuç olarak herkes tarafından iyi bilinmelidir ki ; Milletvekilliği ve belediye başkanlığı Profesyonel meslekler değil, kazanç kapısı değil , hizmet kapısıdır.