ARTIK İSTANBULA SIĞMIYORUZ

İstanbul geçmişinde önemli ölçüde nüfus hareketleri yaşamış bir şehirdir. Geçmişinde zaman zaman doldu… Zaman zaman boşaldı… Söz gelimi 330 yılında 40 bin olan nüfusu, 530 yılında 550 bine yükselmişti. 

1204 yılında Seferi’nin Konstantinopolis‘i işgal ederek kurduğu Latin imparatorluğu sırasında nüfusu 150 bine gerilemişti.  

1261 Bizans imparatorluğu yeniden yönetimi aldığında, Mezhep kavgaları ve Osmanlı korkusu nedeniyle İstanbul’un nüfusu da hızla azalıyordu. 1450 yılında 70.000 ile 80.000 arasında olduğu tahmin edilen nüfus kuşatmadan önce 36.000 ‘e inmişti. Fetihten sonra İstanbul adeta boşaldı. 1477 yılında nüfusu 14.000 e kadar düştü.  

 

1960 yılında Türkiye’nin Nüfusu 27 milyon 550 bin idi. Bu gün 79 milyona yükseldi. Yani yüzde 286 oranında arttı. (üç kata yakın ) İstanbul’un Nüfusu ise aynı tarihte 1 milyon 466 bin kişi idi. Bu Gün 15 milyona ulaştı. Yani yüzde1023 oranında arttı ( on kattan fazla ) (Aşağıdaki tablo)    

Bu gidişle Türkiye İstanbul’da mı toplanacak? 

İstanbul’da Hızlı şehirleşme altyapı sorunlarını artırdı? Gayrimenkul fiyatları arttı? Geçim zorlaştı.  

Daha önemlisi çevre sorunları birikti. Denizler öldü. İstanbul’un son yeşillerinde de çevre yolları yapıldı ve son ormanlık alanları ’da taş ocakları tarafından hızla tahrip ediliyor.  

Parantez içinde söylemek gerekir ki, taş ocaklarının ormanları tahrip etmesi kamuoyunun fazla dikkatini çekmiyor… Ancak Uydu resimlerine bakarsanız, Ömerli ‘den Karadeniz’e ve Şile’ye uzanan ormanların yarısının Taş ocakları tarafından tahrip edilmiş durumda olduğunu görebilirsiniz.  Çevre yolları bir ihtiyaç olarak doğdu… Buna rağmen taş ocaklarının orman tahribatı, çevre yollarının verdiği tahribattan kat be kat fazlasıdır.  

Ormanlık alan dışında taş ocağı olmuyor mu? Ben bunu mecliste çok takip ettim ve fakat maalesef bir sonuç alamadım.  Çevrecilerde politik davranıyor.  Gösteriş olunca katılıyorlar… Ancak taş ocaklarının Ormanlara verdiği tahribat için ciddi bir çalışma ve bir araştırma yapmıyorlar.   

İstanbul nüfusunun bir kısmı, yazın köyüne dönüyor. Kışın geri geliyor.

Köyde imkan verilirse, nüfusun bir kısmı köyüne döner mi? 

Bundan 10 sene önce o zamanki  Başbakan  Erdoğan ,  2006 yılı bütçe sonuçlarını açıklarken , ‘’ yeniden köye dönüşü adeta teşvik edecek bir zemini hazırlıyoruz.. ‘’ dedi ve bu sözüne dayanak olarak ta KÖYDES projesi kapsamında 11 706 köye içme suyu gönderdiğini ifade etti. 

Ne var ki yalnız suyla hayat olmuyor. Bu güne kadar hiç bir hükümetin köy için ciddi bir projesi olmadı. Ecevit’in köy-kent projesi de hayaller de bile kalmadı.  

Aslında köye dönüşten vazgeçtik, önce köyden kente göçü durdurmak gerekiyor… Bunun içinde bir tek suyla hayat yürümüyor… Köylüye iş ve aş sağlayacak yatırım yapmak, öncülük etmek gerekir.

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir