Dünkü gazetelerde iki haber vardı… Birisi, İstanbul Metrosu için İstanbul Büyükşehir Belediyesi Avrupa Yatırım Bankası ve 14 kredi kuruluşundan 1.5 milyar Euro kredi almasıydı… Gerçi kredi faizi nedir? açıklanmadı… Ancak bu kredi bir yandan İstanbul halkı için bir umut, bir yandan da tüm halkımız için bir umutsuzluk ifade ediyor… Umut İstanbul trafiğinden bunalan halk için metronun devreye girmesidir… Umutsuzluk halk için uçan kuşa borcunun olmasıdır.
İkincisi, “Elektrikte kayıp-kaçağın maliyeti 2.2 milyar YTL’ ye çıktı” şeklindeki haberdi. 2.2 milyar YTL, 1.14 milyar Euro ediyor. Demek ki hükümet işini iyi yapsaydı, popülist davranmasaydı, hülle yapmasaydı, İstanbul Belediyesi’nin 1.5 milyar Euro kredi almasına gerek kalmayacaktı.
TEDAŞ’ ın raporuna göre, kayıp kaçak oranı en fazla Güneydoğu Anadolu’da ortaya çıkıyor.
Bazı illerde elektrik kayıp-kaçak oranı
Hükümet niye göz yumuyor?
Güneydoğu’ da neden kayıp- kaçak daha çoktur? Bu soruya “Güneydoğu Anadolu halkı daha fakirde ondan kayıp- kaçak daha çoktur” diyemiyoruz. Çünkü daha fakir veya aynı fakirlikte Ardahan ve Adıyaman’da neden kayıp-kaçak güneydoğu illerinin beşte biri kadardır. Eğer fakirlikle bağlantılı olsa bu illerde de kayıp- kaçak aynı boyutta olurdu.
Gerçek neden siyasi iktidarları taviz vermesidir. Siyasi iktidarlar ve özellikle de AKP bu bölgeden oy almak için resmen kaçakları görmezlikten geliyor. AKP bu davranışı ile halkı, kaçakçılığa ve yolsuzluğa itiyor.
Hükümetin işi, fakir illerin kalkınması için kaynak bulmak ve ayırmak, altyapı yapmak, çiftçiye destek olmak, fabrika kurulmasını teşvik etmek… Ve bu yolla halka iş sağlamak… Yani balık tutmasını öğretmektir.
AKP, 1994 yılından bu güne kadar GAP yatırımlarını durdurdu. Hiç kaynak ayırmadı. Yerine kayıp- kaçağa göz yumdu.
